کد مطلب:68620 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:224
در مجلسی كه در زمان عمر در مسجد پیامبر صلی اللَّه علیه و آله برقرار شده بود و همه از بنی هاشم بودند و سلمان و ابوذر نیز حضور داشتند، امیرالمؤمنین علیه السلام بدعتها و اعتراضات ابوبكر و عمر را برمی شمرد. از جمله فرمود: عمر بود كه در روز غدیر خم وقتی پیامبر صلی اللَّه علیه و آله مرا برای ولایت نصب كرد، با رفیقش (ابوبكر) با هم گفتگو كردند. او گفت: «در این كه كار پسر عمویش را بالا ببرد هیچ كوتاهی نمی كند»؛ و دیگری گفت: «در اینكه بازوی پسر عمویش را بلند كند هیچ كوتاهی نمی كند». همچنین در حالیكه منصوب شده بودم به رفیقش (ابوبكر) گفت: «این واقعاً كرامت بزرگی است»! رفیقش با تندی به او نگاه كرد و گفت: «نه بخدا قسم، ابداً این سخن او را گوش نمی دهم و از او اطاعت نمی كنم». سپس به او تكیه داد و با تكبر به راه افتادند و رفتند.
.